Op 28 januari 2008 werden in Socialisme en Democratie (PvdA) drie kritische artikelen over het klimaatbeleid gepubliceerd. Paul Tang waarschuwt voor ‘weglekeffecten’ die optreden als Nederland (of Europa) een al te solistisch klimaatbeleid voert: ‘Dergelijke symboolpolitiek schaadt de economie, terwijl het klimaat er niet bij gebaat is.’ Ron Wit en Erik Honig daarentegen betogen dat wachten op een mondiaal akkoord eenvoudig geen optie is: de opwarming van de aarde is een te urgent probleem. Unilateraal klimaatbeleid heeft bovendien Gustaaf Haan: ‘We moeten onze ambitie formuleren in termen van onze bijdrage aan mondiale maatregelen.’ Moet het beleid van minister Cramer op de schop?