Aan: de commissies voor het verkiezingsprogramma van de politieke partijen,
respectievelijk CDA, ChristenUnie, D’66, GroenLinks, LPF, PvdA, SGP, SP en VVD
Amsterdam, 7 mei 2006
Onderwerp: Halt aan windturbines op land
Geachte programmacommissie,
Het Nationaal Kritisch Platform Windenergie (NKPW) vraagt dringend uw aandacht voor het grote publieke onbehagen over de ‘windturbines op land’ en de windmolenpolitiek die daarvan de oorzaak is.
Windmolens rukken op in ons land en vernielen aldus de ruimte en openheid van het landschap met dramatische gevolgen voor de leefbaarheid en recreatieve aantrekkelijkheid. Wij constateren dat de publieke verontwaardiging over deze aanslag op het typische Nederlandse landschap van dorpen en weilanden, algemeen is. Columnist Jan Mulder gaf daar beeldend, dichterlijk zelfs, uiting aan (zie het bijgevoegde knipsel uit de Volkskrant van 20-10-05). Maar er zijn vele andere uitingen in de media en op internet, waaruit de woede over deze nutteloze afbraak van ons cultureel erfgoed, het open cultuurlandschap, spreekt.
Het maatschappelijk draagvlak voor de windmolenpolitiek brokkelt zienderogen af, sinds gemeengoed wordt dat ‘windmolens op land’ méér op subsidie dan op wind draaien en nauwelijks betekenis hebben voor de ernstige problemen waarvoor ze geacht worden de oplossing te zijn, namelijk ‘het klimaat en de zekerheid van de energievoorziening’. De uitvoering van deze politiek stuitte in de provincie Utrecht, Groene Hart gemeente Rijnwoude en de Friese gemeente Ooststellingwerf op een massaal nee van de burgers. Ook in de andere provincies en in gemeenten waar bestemmingsplannen ten gunste van de windmolens gewijzigd worden, was en is er publiekelijk ongenoegen en protest. In groten getale voelen burgers zich genoodzaakt om tot en met de Raad van State verzet aan te tekenen tegen windmolens. Het windenergiebeleid, waarmee geen redelijk doel wordt gediend, vergroot onnodig de kloof tussen politiek en burgers.
Maatschappelijk ook zeer ongewenst is de intimiderende druk die ‘ontwikkelaars en exploitanten van windprojecten’ uitoefenen op gemeenteraden. Ook individuele actievoerders is met miljoenenclaims schrik aangejaagd. Te vrezen valt dat het lucratieve stelsel van MEP-subsidie en fiscale faciliteiten gedrag uitlokt, dat een uiterst verstorend effect heeft op een onafhankelijke en zorgvuldige bestuurlijke afweging. Het gaat met de windmolens dan ook niet om kleine bedragen. In zijn geheel kunnen ‘projectontwikkelaars en exploitanten’ over een periode van tien jaar 2,8 miljard euro aan bijdragen tegemoet zien. Daar komt bij dat hier sprake is van enorme verspilling; in relatie tot het klimaatprobleem en de verduurzaming van onze energiehuishouding kan dit grote bedrag heel wat beter worden benut. (Energiebesparing, ‘schoon fossiel’ in combinatie met ondergrondse opslag van CO2 en alternatieve opwekkingsmethoden, zoals bijvoorbeeld met behulp van zonne-energie vormen hiervoor goede opties).
Vanwege het landschap, het milieu, de leefomgeving en ook de maatschappelijke impact vinden wij het de hoogste tijd dat er een eind komt aan het oprukken van de ‘windmolens op land’. Ervan uitgaand dat u onze zorgen deelt, verzoeken wij u in uw verkiezingsprogramma een passage op te nemen, waarin de ‘windmolens op land’ een duidelijk halt wordt toegeroepen. Technisch kan een dergelijke stop worden gerealiseerd door de MEP-subsidie voor nieuwe aanvragen te bevriezen.
Graag zijn wij bereid u nader te informeren over dit maatschappelijk zeer relevante onderwerp, dat elementen van het milieu, van het landschap als cultureel erfgoed en de samenleving in zich bergt. Wij verwijzen tevens naar onze site www.nkpw.nl.
Wij wensen u veel succes bij het opstellen van uw verkiezingsprogramma en zullen dit programma, vooral met betrekking tot de door ons geschetste problematiek, met grote belangstelling analyseren.
Hoogachtend,
drs. S. Zwerver
namens het NKPW
E-mail: s.zwerver@hoflandmilieu.nl